نزدیک به ۱۰۰ سال است که از کلر و مشتقات کلر برای ضدعفونی کردن آب استخرها استفاده می شود. جایگزین های ضدعفونی کننده مانند برم، مولدهای کلر نمک، سیستم های نور UV، سیستم های ازن، بیگوانید و یون های نقره نیز می توانند استفاده شوند. با اینحال هنوز هم کلر بیشتر از سایر ضدعفونی کننده ها استفاده می شود. در این بین تنظیم PH آب نیز بسیار مهم است و باید به آن توجه شود. در واقع دو پارامتر بسیار مهم برای حفظ کیفیت آب استخر کلر و PH هستند.
فهرست
روش تنظیم میزان استاندارد کلر استخر
از مواد اسیدی یا قلیایی برای تنظیم سطح pH استفاده می شود، از جلبک کش ها برای کاهش رشد جلبک ها استفاده می‌شود و هنگامی که آب استخر کدر می‌شود، می‌توان لخته سازها را اضافه کرد. سطح pH نرمال برای آب استخر بین ۷.۲ تا ۷.۶ است و مقدار کلر موجود در آب می تواند از ۱ تا ۳ ppm (بخش در میلیون) متغیر باشد. این مقادیر اغلب با کیت های رنگ سنجی ارائه شده توسط سازنده استخر بررسی می شوند. افزایش یا کاهش بیش از حد کلر تاثیر سویی بر کیفیت آب دارد و حتی می تواند برای شناگران نیز خطرناک باشد.
اگرچه بسیاری از محصولات برای کنترل کیفیت آب استفاده می شوند، اما اگر بخار سمی منتشر شود، احتمالاً مواد شیمیایی تشکیل دهنده کلر در محل وجود دارد. ضدعفونی کننده هایی مانند هیپوکلریت کلسیم در مواجهه با نور خورشید به سرعت تجزیه می شوند و بیشتر به عنوان شوک درمانی استفاده می‌شوند، زیرا سریع عمل می‌کنند.
این اثر ضدعفونی کننده را می توان با افزودن یک تثبیت کننده برای تولید کلرهای تثبیت شده کاهش داد. به همین دلیل است که کلر تثبیت شده در طول عملیات معمولی استفاده می شود و شوک استخر به عنوان یک درمان شوک ایده آل در شب توصیه می شود.